O kursie
Badania nad światem, jakie nazywamy „naukowymi”, prowadzone są na dobrą sprawę zaledwie od czterech wieków, z czego przez trzy pierwsze niemal wszystkie miały miejsce w Europie Zachodniej. Z rewolucją naukową organicznie związana była rewolucja techniczna, która nabrała niesłychanego przyspieszenia pod koniec XIX w. W rezultacie od 1900 r. liczba ludzi żyjących na Ziemi zwiększyła się prawie pięciokrotnie, a średnia długość życia ludzkiego wzrosła z 32 do 71 lat. A jednak naukowy obraz świata – tak rozległy, tak rzetelnie zbudowany i tak skuteczny praktycznie – miał i ma wpływowych przeciwników. Powstaje pytanie, czy da się jasno oddzielić poglądy naukowe od nienaukowych i w przekonujący sposób wyjaśnić, dlaczego powinniśmy ufać raczej naukowcom niż komukolwiek innemu.
Wykłady otwiera opowieść o pierwszych badaniach naukowych, prowadzonych przez starożytnych Greków, potem przez uczonych świata islamu, a wreszcie w Europie od XVII w. poczynając. Po nich następuje krótkie wprowadzenie do najważniejszych nurtów teorii poznania: racjonalizmu, empiryzmu, a przede wszystkim kantyzmu. Rewolucje relatywistyczna i kwantowa w fizyce sfalsyfikowały kantyzm i zmusiły do prac nad zbudowaniem filozofii poznania naukowego, która by obejmowała i wyjaśniała tego rodzaju zmiany w myśleniu. Następnie Wykładowca we w miarę przystępny sposób omawia podstawy najważniejszych systemów filozofii nauki XX w.
Kurs zrealizowany w ramach programu Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego pod nazwą "DIALOG" w latach 2016-2019.
Program
- Wprowadzenie do kursu
- Prehistoria nauki
- Narodziny nauki nowożytnej
- Wielkie nurty w teorii poznania, a zwłaszcza kantyzm
- Przewroty w geometrii, fizyce i logice
- Empiryści logiczni o nauce i metafizyce
- Falsyfikacjonizm Karla R. Poppera
- Thomas S. Kuhn o rewolucjach naukowych cz. 1
- Thomas S. Kuhn o rewolucjach naukowych cz. 2
- Metodologia naukowych programów badawczych Imre Lakatosa
- Anarchizm metodologiczny Paula K. Feyerabenda
- Egzamin