Celem kursu jest pokazanie specyfiki religioznawczego podejścia (głównie na planie historycznym) oraz prób uporządkowania ogromnie zróżnicowanego materiału tradycji religijnych.
W słynnym fragmencie Wyznań św. Augustyn pisze: „Czymże więc jest czas? Jeśli nikt mnie o to, nie pyta, wiem. Jeśli pytającemu usiłuję wytłumaczyć, nie wiem”. Analogiczny problem pojawia się również – i to jak! – w przypadku religii, zaś w momencie, w którym uświadomimy sobie, że chcąc cokolwiek o niej sensownego powiedzieć musimy wziąć pod uwagę zjawiska w całej ludzkiej historii i na wszystkich obszarach ekumeny, zaczyna się on jawić jako nieprzekraczalny. Religioznawstwo jest dyscypliną, która z tym właśnie problemem, w całej jego rozciągłości, próbuje się zmierzyć. Celem kursu jest pokazanie z jednej strony specyfiki religioznawczego podejścia (głównie na planie historycznym), a z drugiej, w oparciu o klasyczny schemat Joachima Wacha, prób uporządkowania ogromnie zróżnicowanego materiału tradycji religijnych. Podjęte też zostanie pytanie o (prze)trwanie religii i jej przemiany w świecie współczesnym.
Brak wymagań wstępnych.
Doktor nauk humanistycznych specjalizujący się w religioznawstwie. Adiunkt w Katedrze Historii Kultury Chrześcijańskiej Instytutu Kulturoznawstwa na Wydziale Filozoficznym Akademii Ignatianum w Krakowie.